เที่ยวจีนครั้งนี้ เพราะ เอาแต่ใจไปย่าติง หลังจากที่แวะเที่ยวเมืองรายทางแบบค่ำไหนนอนนั่น และเที่ยว ไห่โหลวโกว Hailuogou พร้อมกับปรับสภาพร่างกาย ตามถนนหมายเลข G318 เป็นเวลา 3 วัน 3 คืน ก็มาถึงถึงเมือง Riwa หรือ Shangri-La ซึ่งเมืองนี้อยู่ห่างจาก Yading อุทยานย่าติง 40 กิโลเมตร พักเมืองนี้จะได้เดินเที่ยวในเมืองได้ด้วย คนขับรถพาไปเลือกโรงแรม ถ้าเราพอใจราคาและความสะอาดก็เลือกเลย เมืองนี้โรงแรมเยอะมากจริงๆ มีที่กำลังก่อสร้างใหม่อีกเพียบ เราพัก 3 คืน ไม่เรื่องมากค่ะ คนขับเลือกมาเป็นอย่างดีเพราะเค้าโทรถามเพื่อนแล้ว ราคาห้องละ 150หยวน สะอาด ห้องน้ำดี อยู่ริมถนนที่รถบัสเข้าย่าติงผ่าน ขากลับเราแวะลงที่โรงแรมได้เลย
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/cover_dscf9402.jpg?w=1024)
เส้นทางของทริปเที่ยวจีนนี้ ในมณฑลเสฉวน Sichuan ตามถนนหมายเลข G318 Chengdu – Ya’-an – Luding – Moxi – Hailuogou – Kanding – Xinduqiaozhen – Litang – Daocheng – Riwa, Shangri-La – Yading
>> คลิกอ่านรีวิวเที่ยวจีนทริปอื่นๆ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr5845.jpg?w=1024)
มาถึงก็เดินเที่ยวในเมือง Riwa เป็นการซ้อมเดินก่อนจะเดินในย่าติง 🙂
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9130.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9115.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9156.jpg?w=1024)
เมื่อพวกเราเจอร้านขายของชำ ก็ชอบเลยค่ะ ซื้อของกิน ของใช้ อะไรแปลกใหม่ก็ซื้อ ตุนของกินไว้กินด้วย
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0285805.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9098.jpg?w=1024)
โยเกิร์ตนมจามรีที่นี่อร่อยมาก ซื้อกินทุกเช้าเย็นเลยค่ะ ขวดนี้ราคา 5หยวน และไอศครีมสตอเบอร์รี่นี้ ก็อร่อย ถึงแม้จะหนาวก็กิน หนามยอกเอาหนามบ่ง กลัวร่างกายจะขาดน้ำตาล อิอิ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9164.jpg?w=1024)
ต้องไม่ลืมกินปิ้งย่างแบบนี้ และเครื่องเทศหม่าร่า มาถึงถิ่นก็ต้องได้ลองนะคะ (ภาษาจีน หม่า=ชา , ร่า = เผ็ด)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr7949.jpg?w=1024)
เที่ยวในเมือง Riwa พอแล้ว ต่อไปก็ได้เวลาสนุกแล้วค่ะ การจะเข้าไปเที่ยวในอุทยานย่าติง จะมีรถบัสโดยสารของอุทยานจากเมือง Riwa มีสถานีรถบัสที่จะไปอุทยานย่าติง ค่ารถบัส 120 หยวน ค่าเข้าอุทยานย่าติง 150 หยวน (ซื้อแบบเข้า 2 วัน) ด้วยระยะทาง 40 กิโลเมตร นั่งไต่เขารถประมาณ 1 ชั่วโมง
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/fchn0837.jpg?w=1024)
ระหว่างทาง คนขับก็จะจอดจุดชมวิวนี้ให้แวะถ่ายรูป 10 นาที รีบลงไปกดชัตเตอร์แบบเร่งรีบ แค่วิวนี้ก็ว้าวววววแล้วค่ะ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9190.jpg?w=1024)
นั่งรถมาอีก ก็มาเจอหมู่บ้านเล็กๆ ถ้าไม่พักในเมือง ก็สามารถพักที่หมู่บ้านระหว่างทางนี้ได้ค่ะ จะใกล้ย่าติง
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/p2040149.jpg?w=1024)
มาถึงทางเข้าอุทยานย่าติงแล้วค่ะ ย่าติง อยู่บนที่สูงระดับ 4,000 เมตร จุดที่สูงที่สุดเราจะเดินไปถึง สูง 4,700 เมตรจากระดับน้ำทะเล เพราะฉะนั้นการเตรียมตัวมาเดินที่นี่เพื่อให้ตัวเองรอดปลอดภัยก็สำคัญมากนะคะ ที่พวกเราแวะพักตามเมืองต่างๆ เพื่อปรับร่างกายให้ค่อยๆ ขึ้นที่สูง จะได้ไม่มีอาการแพ้ที่สูง ถ้าไม่มั่นใจว่าจะแพ้ที่สูงมั้ย ก็พกยาไดอะม๊อกซ์มากินด้วยนะคะ
:star: สิ่งที่ต้องเตรียมตัวสำหรับทริปนี้
– เสื้อกันหนาว กันลม กันแดด กันฝน จัดไปให้ครบ และพร้อมจะถอดได้ตลอดเวลา เพราะอากาศที่นี่เปลี่ยนแปลงบ่อย
– หมวก แว่นกันแดด ร่ม ผ้าบัฟ ผ้าพันคอ แล้วแต่สะดวก
– รองเท้า Trekking สำหรับเดินป่าเดินเขา ต้องใช้รองเท้าที่เหมาะสม
– ไม้เท้า ไว้ช่วยค้ำตอนเดินขึ้นและลงทางชัน ช่วยบรรเทาให้เข่าทำงานน้อยลง
– ของกินที่ให้พลังงาน และขนมที่มีน้ำตาล อย่างที่พวกเราเตรียมมาด้วย คือ อินทผาลัม กล้วยตาก ช๊อคโกแล็ต ลูกอม ขนมปัง (แอบหยิบตอนอาหารเช้าที่โรงแรม) ไข่ต้ม (สำคัญเพราะคืออาหารกลางวัน ในย่าติงไม่มีขายของกิน) ซีเรียลบาร์เพื่อให้อิ่มท้อง
– น้ำเปล่า น้ำจับเลี้ยง (ของชอบพวกเราเลย) หรือจะพกน้ำหวานที่ชอบกิน
– ยาสามัญประจำตัว ต้องห้ามลืมนะ ไม่ว่าจะ ยาแก้ปวด ยาหม่อง ยาลม ยาดม พลาสเตอร์ติดแผล
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/img_20170412_074449.jpg?w=1024)
แผนที่ภายในอุทยานย่าติง พอจะเขียนเป็นไทยได้ประมาณนี้ บอกแต่ละจุดว่ามีระดับความสูงจากระดับน้ำทะเลเท่าไหร่ เรามีเวลาเที่ยวย่าติง 2 วัน จะมีเดินระยะสั้นกับระยะยาว วันแรกเราเลือกเดินระยะยาวก่อน ด้วยระยะทางไปกลับประมาณ 12 กิโลเมตร จุดที่สูงที่สุดที่เราจะเดินไปถึงสูง 4,700 เมตร คือ ทะเลสาบห้าสี แต่ไฮไลท์ของเส้นนี้คือ ทะเลสาบน้ำนม ที่อยู่สูง 4,600 เมตร ที่เราเลือกเดินระยะไกลในวันแรกนี้ก่อน เพราะเห็นท้องฟ้าโล่งโปร่งใส จะทำให้เห็นวิวได้สวย อีกทั้งให้เดินหนักในวันแรกก่อน วันที่สองจะได้สบายๆ ชิลๆ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0017129.jpg?w=1024)
จากจุดลงรถบัส เดินขึ้นมานิดนึง จะถึงจุดที่นั่งรถเข้าไปจุดเริ่มเดินระยะยาว นั่งรถเล็ก ค่ารถไปกลับ 80 หยวน ระยะทางเกือบ 7 กิโลเมตร
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0027176.jpg?w=1024)
เจอฟ้าใสแบบนี้สู้ตายเลยค่ะ ลุยยยยยยย!!! เริ่มเดินประมาณ 10 โมงกว่า มาดูว่าเราจะใช้เวลาเดินกี่ชั่วโมง เดินเรื่อยๆ ห้ามซ่าห้ามซน ต้องทำอะไรช้าๆ เพื่อความปลอดภัยและไม่เป็นภาระของเพื่อน
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr7192.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0037216.jpg?w=1024)
เป็นเอกลักษณ์ ภูเขายอดนี้ที่ย่าติง
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9224.jpg?w=683)
เดินวันนี้ด้วยสัมภาระเป้ใบนี้หนักประมาณ 5-6 กิโลกรัมได้นะคะ เลือกเป้สะพายก็เลือกให้เหมาะสมกับขนาดตัว เบา และให้มีตัวรัดสะโพกเพื่อกระจายน้ำหนัก จะได้ไม่หนักที่หลังอย่างเดียว
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/fchn0694.jpg?w=1024)
ก็เพิ่งบอกไปห้ามซ่า ไม่ทันไร กระโดดซะแล้ว เตือนไม่ฟังๆ ฮาๆ ไหวอยู่
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr7197.jpg?w=1024)
ทางราบสลับทางชัน เหนื่อยก็พัก ถ้ารู้สึกตัวว่า หายใจเร็ว ก็ให้หยุดพัก แล้วหายใจลึกๆ ยาวๆ อย่าฝืน เพราะยิ่งสูงอ๊อกซิเจนจะน้อย
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9229.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9254.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9247.jpg?w=1024)
คุณป้าเสื้อแดงนี้ มีโอกาสได้พูดคุยทักทาย ได้รู้อายุประมาณ 60 กว่าปี ที่เจอตอนนี้คือเค้าเดินจะไม่ไหว แต่ก็จะพยายามเดินไปให้ถึงทะเลสาบน้ำนม มีคนคอยช่วยพยุง นับถือใจแกมากเลยค่ะ ใจสู้ เราก็ต้องสู้ไปให้ถึง
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9257.jpg?w=1024)
มาถึงแว้ววววว ทะเลสาบน้ำนม สมคำร่ำลือ มันจะขาว เนียน สวยมาก ทะเลสาบน้ำนมเป็นน้ำแข็งลงไปเดินได้
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/fchn0766.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr7370.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0087350.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0207538.jpg?w=1024)
บอกว่าห้ามซ่า ไม่ให้กระโดด แต่ทำไงได้นะคะ อดใจไม่ไหวจริงๆ ฮาๆ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9308.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0247588.jpg?w=1024)
นี่คือเหล่าผู้กล้าที่เดินทางมาถึงก่อน คนที่เหลือคาดว่าจะกลับตัวไปแล้ว เพราะบางคนสภาพร่างกายอาจจะไม่ไหว ถ้ารู้ตัวว่าไม่ไหวก็กลับตัวทันนะคะ พวกเรารู้จักมิตรภาพระหว่างเดินทาง เจอคนไทย 2 คนนี้ ทักทายหรือพูดคุยอะไรกันมากไปกว่า คำว่า เป็นยังไงบ้าง ไหวมั้ย เป็นอะไรหรือป่าว กินลูกอมมั้ย อินทผาลัมเราก็มีเยอะ สู้ๆ นะ ^_^ ผลัดกันถ่ายรูปให้
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9398.jpg?w=1024)
มื้อเที่ยงที่ทะเลสาบน้ำนม ไข่ต้ม 1 ฟอง (มือแอบเหี่ยว อิอิ)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0297669.jpg?w=1024)
เดินขึ้นไปอีกนิดส์นึง ทะเลสาบห้าสี จุดนี้ถือว่าเหนื่อยมาก เพราะเดินขึ้นเขา แต่ด้วยพลังไข่ต้ม สู้ไหวๆ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr7632.jpg?w=1024)
ทะเลสาบห้าสี ไม่รู้ห้าสียังไงอ่า หรือว่าเพราะน้ำน้อย สีเลยหายไปบ้าง ^_^ จากนั้นรีบลงกันดีกว่า ลาแล้วนะด้วยมุมสวยนี้
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9402-2.jpg?w=1024)
จุดที่จะเดินกลับนี้เป็นเวลาบ่ายสามโมง เราต้องลงไปให้ถึงรถบัสก่อนเวลา 6 โมงเย็น ดังนั้นต้องเดินลงอย่างเดียวเลย ห้ามแวะรายทางถ่ายรูป แต่ว่า ระหว่างที่เดินลง เจอเพื่อนในกลุ่มอีก 2 คนเพิ่งเดินขึ้นมาถึง เพื่อนบอกว่า เจอฝรั่งระหว่างทางบอกว่าอีกไม่ไกล ทะเลสาบน้ำนมมันสวยมาก ต้องไปให้ได้นะ มาแล้วต้องไปให้ถึง แล้ว 2 คนนี้ก็ต้องพยายามมาให้ถึง เราก็เลยต้องส่งน้องอีก 2 คนคอยอยู่ช่วยกัน แล้วที่เหลือเดินลงไปก่อนพร้อมแบกเป้ของเพื่อนลงไปด้วย กลัวเพื่อนจะหนัก 🙂 ระหว่างเดินลง เจอกลุ่มคนไทยด้วยกันบางคนจะวูบไม่ไหว ก็ต้องช่วยกัน แบ่งอินทผาลัมและขนมให้กิน เป็นการลดภาระของเราเองด้วย อิอิ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9249.jpg?w=1024)
ใกล้จะถึงจุดขึ้นรถ พวกเรามาถึงก็ 5 โมงเย็นแล้วค่ะ มองย้อนกลับไปข้างหลังท้องฟ้าแปรปรวนมืดมาเชียว จู่ๆ หิมะก็โปรยปรายลงมา แล้ว 4 คนที่ตามหลังละ ต้องเจอพายุหิมะนี้แน่นอน เริ่มเป็นห่วง แต่เราก็ต้องลงไปเพื่อแจ้งรถบัสว่ายังเหลืออีกกลุ่มคนไทย 4 คนที่ยังลงมาไม่ถึง ตอนแรกคนขับรถบัสจะไม่รอ เราต้องอ้อนวอนขอร้อง เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าจะเป็นอะไรบ้างมั้ย
กระวนกระวายด้วยความเป็นห่วง อากาศก็หนาวเย็น และก็เริ่มจะมืด ถามคนที่ลงมาถึงท้ายๆ เค้าก็บอกว่าไม่เจอใครแล้วนะ ยังไงดีละเนี่ย จะเป็นอะไรมั้ย แต่สุดท้าย ก็มาถึงมีอาการอิดโรย ด้วยอากาศเบาบาง หนาว และเห็นว่ามีอาการวูบด้วย แต่น้องที่เราให้อยู่คอยช่วยเหลือ ได้เรียนหลักสูตร Rescue หรือการกู้ภัยช่วยชีวิต ทำให้รู้วิธีช่วยเหลือ และลงมาด้วยความปลอดภัย จบทริปนี้เค้าทั้งสองจะกลายเป็นคนที่แข็งแรงมากขึ้นทั้งกายและใจ ที่สามารถพาตัวเองเดินขึ้นไปที่ระดับความสูง 4,600 เมตรจากระดับน้ำทะเลและลงมาด้วยความปลอดภัย ถึงแม้จะช้าแต่ก็ถึง 🙂
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/p2040482.jpg?w=1024)
แล้วอีกวัน ดูข่าวทีวีท้องถิ่น ได้ยินแว่วๆ ว่า มีข่าวคนไทยติดอยู่ในอุทยานย่าติง อิอิ เข้าไปอีกวัน เจ้าหน้าที่ต้องจำหน้าพวกเราได้แน่นอน
เช้าอีกวันต้องเข้าย่าติง เพื่อไปเดินระยะสั้น คลายกรด คลายเมื่อย จากที่เดินหนักเมื่อวาน เข้าย่าติงครั้งที่สอง ค่ารถบัสจะลดเหลือ 60 หยวน แต่ต้องโชว์บัตรเก่าของเมื่อวานให้เจ้าหน้าที่ขายตั๋วดูด้วยนะ รอบสั้นนี้ไม่ต้องนั่งรถเล็กละ ลงรถบัสก็เดินไปได้เลย จากแผนที่รูปเดิมข้างบนเราจะไปทางฝั่งขวานะคะ ระยะทางไปกลับประมาณ 3 กิโลเมตร ชิลๆ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/p2040541.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9482.jpg?w=1024)
วัดชงกู่ วันนี้มีเวลานาน ถ่ายรูปเพลินๆ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0307722.jpg?w=1024)
รูปแบบทางเดินจะทางราบสลับทางขึ้นบันได ก็หอบเหนื่อยอยู่นะ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr7828.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr7867.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9544.jpg?w=1024)
ทะเลสาบจั๋วหม่าลาชั่ว ลืมคำแปลเป็นไทย ^^
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0387918.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9239.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9236.jpg?w=1024)
โฉมหน้าเหล่าผู้กล้า ที่ยอมมาเที่ยวกับเรา ฮาๆ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0377897.jpg?w=1024)
ลงมาแวะไหว้พระที่วัดชงกู่
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9584.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9564.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9571.jpg?w=1024)
แรงงานหญิงสาว ถ้าใครคิดว่าตัวเองทำงานหนัก ต้องได้เห็นพวกเค้า ดูสิ่งที่เธอแบกซิค่ะ ก้อนหินนั้นเพื่อนำไปสร้างโบสถ์ในวัดนี้ ยังมีคนทำงานหนักและลำบากกว่าเราอีกเยอะนะคะ อย่าท้อๆ
พูดคุยกันทั้งที่คุยกันไม่รู้เรื่อง แต่ก็ยังหัวเราะและยิ้มให้กันได้ ^^ ก็พอได้แบ่งขนมที่เรามีให้พวกเธอ คุยกันไม่รู้เรื่องหรอก แต่รับรู้ว่า พวกเค้ายินดีและยิ้มให้ด้วยความเต็มใจ คนให้ก็ปลื้มใจ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/fchn0971.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9567.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9595.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9613.jpg?w=1024)
เจอเด็กน้อยมาให้เล่นด้วยอีกล่ะ แบ่งขนมลูกอมที่มีติดตัว และขนมหมดตัวแล้วจริงๆ สั่งให้ทำท่าอะไรก็ทำ เด็กที่นี่น่ารัก ใส บริสุทธิ์ แก้มแดงจากอากาศที่หนาวเย็น เห็นแล้วก็อยากบอกน้องว่า อย่ายิ้มมากกลัวแก้มจะแตก อิอิ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9612.jpg?w=1024)
จบทริปที่ Yading ย่าติง 2 วัน 3 คืน ได้อะไรมากกว่าที่คิด ประสบการณ์ใหม่ เรียนรู้มากขึ้น และรู้ขีดจำกัดตัวเองว่าทำได้และไหวแค่ไหน 🙂 ก็ได้เวลากลับเฉิงตูเพื่อกลับเมืองไทย จากนี้ไปก็แวะพักอีก 2 เมือง คือ Litang และ Luding
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9702.jpg?w=1024)
เราออกเดินทางจากเมือง Riwa สายๆ หน่อย ก็ 9 โมงกว่า ระหว่างทางแวะเที่ยวยืดเส้น เข้าห้องน้ำ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9706.jpg?w=1024)
วัดนี้ก่อนจะถึงเมือง Litang จำชื่อไม่ได้ แต่อยู่ริมถนนทางผ่าน
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/fchn1204.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/fchn1202.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/fchn1208.jpg?w=1024)
คืนนี้หาโรงแรมนอนที่เมือง Litang มีเวลาได้เดินเที่ยวในเมืองอยู่บ้าง เมืองนี้อากาศหนาวมากกกก เรายังไม่พ้นเขตหนาว เช้าก็ออกเดินทางไปเมือง Luding แล้วระหว่างทางก็แวะวัดได้อีก เจอจุดไหนน่าสนใจก็บอกให้คนขับจอด คนขับใจดีนะ แต่วัดนี้ก็จำชื่อไม่ได้อีกนั่นละ อิอิ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9392.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9630.jpg?w=1024)
มีดอกซากุระสวย
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9633.jpg?w=1024)
เจอเด็กน้อยแววตาใส เค้าจะหน้านิ่งมาก ขอถ่ายรูปก็นิ่ง แบ่งขนมให้น้องได้กิน นี่คือเหตุผลที่พวกเราเตรียมขนมมาเยอะ ได้แบ่งปัน เค้าได้ขนมไปเห็นแววตาแห่งความดีใจ เราก็มีความสุขที่ได้ให้
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9643.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9648.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/fchn1094.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/fchn1104.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr7992.jpg?w=1024)
ที่วัดนี้ก็มีเรื่องอีกแล้ว อีกกลุ่มเข้าไปไหว้พระในโบสถ์นี้ แล้วลามะไม่รู้ว่ามีคนอยู่ข้างในก็ปิดประตูโบสถ์แบบล๊อคกลอนเลย ประตูที่นี่ก็อย่างหนา พวกเราถ่ายรูปอยู่ข้างนอก ก็ไม่ได้ยินเสียงจากข้างใน คิดว่าก็คงจะไหว้ขอพรนานหน่อย ที่ไหนได้ โดนขังมืด อิอิ แต่พวกเขาก็หาวิธีเปิดประตูออกมาจนได้ รอดไป ^_^
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9393.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9442.jpg?w=1024)
ไปต่อๆ เมือง Luding แวะข้างทางไปเรื่อยๆ บางจุดก็ขอแวะเข้าห้องน้ำข้างทาง ^^
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/gopr8031.jpg?w=1024)
มาถึงเมือง Luding ได้ที่พักติดถนนใหญ่ใกล้กับชุมชนแหล่งท่องเที่ยว
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/p2050491.jpg?w=1024)
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/g0528208.jpg?w=1024)
ได้เวลากลับเข้าเมืองเฉิงตู จาก Luding ไปถึงเฺงตูน่าจะประมาณบ่ายสาม แต่เราบินกลับ ตี 3 แล้วรถก็ส่งจบงานแค่สนามบิน (คนขับไม่สามารถพาเข้าเมืองได้ ห้ามออกนอกเส้นทาง ในรถมี GPS) เวลาเหลืออีกนานเอาไงดี ตกลงกันว่าจะเข้าเมืองเฉิงตูไปเดินเล่นช้อปปิ้งที่ถนนคนเดินฉุนซีลู่ แล้วก็ฝากกระเป๋าที่สนามบินเฉินตู จุดรับฝากอยู่ชั้นขาออกชั้น 2 นะคะ ฝากได้ถึงเวลา 5 ทุ่ม จากนั้นพวกเรานั่งรถบัสสาย A1 จากสนามบินไปลงสุดสาย ซึ่งใกล้กับถนนคนเดินฉุนซีลู่นี้ มีเวลาเดินเที่ยวได้ถึงแค่ 3 ทุ่มครึ่งนะ เพราะรถบัสรอบสุดท้ายหมด 4 ทุ่ม จากนั้นแยกย้ายกันเดิน ถนนคนเดินฉุนซีลู่นี้จะคล้ายโซนสยามแถวบ้านเรา แต่ที่นี่บริเวณกว้างขวางกว่ามาก มีหลากหลายสิ่งให้เลือกสรร เดินเที่ยวเท่าที่พอมีเวลาแล้วก็กลับ
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/e0b8a1e0b8b2e0b881e0b8b1e0b899e0b980e0b89be0b987e0b899e0b881e0b8a5e0b8b8e0b988e0b8a1_e0b991e0b997e0b990e0b994e0b991e0b999_0002.jpg?w=1024)
จบทริปย่าติงนี้ รู้สึกว่าทริปนี้ยาวนาน แต่ได้อะไรกลับไปเยอะ ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ขอบคุณทุกคนที่ร่วมเดินทางและสร้างประสบการณ์การเดินทางที่แปลกใหม่ร่วมกัน หลังจากจบทริปนี้พวกเราจะแข็งแรงแข็งแกร่งขึ้นแน่นอน ^_^ เพราะ ก้าวแรกไม่สำคัญ แต่ก้าวไปด้วยกันสำคัญกว่า
![](https://welikejourney.files.wordpress.com/2020/04/dscf9258.jpg?w=1024)
➡ เราไม่รู้หรอกว่าเราทำได้ไหม หรือทำได้แค่ไหน ถ้าไม่ลองทำ แล้วเราจะพบขีดความสามารถของตัวเอง ว่าเราทำได้ 🙂 และนี่คือสิ่งที่เรียนรู้จากทริป #เอาแต่ใจไปย่าติง
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
ติดตามและพูดคุยกันต่อได้ที่ Fanpage เที่ยวแล้วยัง : www.facebook.com/welikejourney
Email : lingple07@gmail.com
IG : https://www.instagram.com/lingple
Leave a Reply